- θεοεπίλεκτος
- θεοεπίλεκτος, -ον (Μ)ο επίλεκτος, ο εκλεκτός τού θεού.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + επί-λεκτος (< επιλέγω)].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοεπίλεκτος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
